Dag 3 - Naar Berg en Dal en Brokopondo stuwmeer
Vervolg van Index Suriname 2016.
We hebben afgesproken om rond negen uur te vertrekken naar Berg en Dal, ongeveer 100 km zuidelijk van Paramaribo. Voordat we vertrekken wordt het half tien, want Mike is toch nog weer aan het werk om het een en ander te regelen. We rijden dan ook eerst naar de bakker om brood te halen voor RCR en daarna naar Soesah's sandwich & snackshop om Surinaamse broodjes te halen voor ons voor onderweg. Het is dan ook pas half elf wanneer we echt wegrijden. In 35 minuten rijden we de stad uit waarna we op de doorgaande weg komen richting het Brokopondo stuwmeer.
Afobaka dam en Brokopondo stuwmeer
Na 1 uur en 35 minuten zijn we 105 km zuidelijker en bij de Afobaka dam. Deze dam heeft het stuwmeer gemaakt door de Suriname rivier te blokkeren.
De dam genereert electriciteit voor met name de bauxiet industrie.
We eten hier een broodje en nemen foto's van de dam en het Brokopondo stuwmeer. De Surinaamse broodjes zijn heerlijk en bevatten zout vlees, terie (kleine visjes) en bakeljauw.
Ik maak hier een drietal 360 graden panoramafoto’s: van het stuwmeer, van het meer en de dam en vanaf de brug tegenover de dam.
De officiele naam van het Brokopondo stuwmeer is het Prof. Dr. Ir. W.J. van Blommesteinmeer, de bedenker van het project. Doel was naast het opwekken van energie, ook het beter bereikbaar maken van de houtvoorraad.
Het meer is 1560 km2. De dam is 55 meter hoog en 2 km lang. Hoewel gebouwd voor de aluminiumsmelter in Paranam wordt die nu (na de sluiting van de fabriek in 1999) gebruikt om Paramaribo (deels) van stroom te voorzien.
Veel dieren zijn helaas verdronken. De mensen moesten verhuizen en wonen nu vooral in Brownsweg, waar de wijken zijn vernoemd naar de vroegere dorpen langs de rivier.
Berg en Dal
Om één uur rijden we terug naar Berg en Dal. Dit is nog 15 km en we komen na wat zoeken (we zijn eerst bij het naast gelegen adventurecamp) om tien over half twee bij de receptie aan (we hebben vandaag 132 km gereden, zie route).
We hebben een panorama huisje geboekt, want dat zag er op de foto's mooi uit. Eenmaal daar afgezet door de lokale kamp-bus, blijkt dat het in het bos is, maar op palen staat en daardoor wat hoger boven de weg ligt. Een echt panorama hebben we niet, want we zien alleen maar bomen.
We lopen terug naar de receptie om te proberen te ruilen voor een huisje met rivierzicht. Dat blijkt gelukkig mogelijk.
Voor ons huisje met nummer 13 maak ik een 360 graden panorama.
Maar eerst lunchen: dat kan tussen 1 en 3. Er is rijst met diverse soorten vlees; daarnaast cassavesoep en cake toe. Verder kunnen we kiezen uit een drietal zoete dranken. Het is een simpele lunch. Dit alles zit bij de prijs van het arrangement in.
Ook inclusief is een anderhalf uur durende activiteit op het adventurecamp. We willen graag deelnemen en gebruik maken van de tokkelbaan door de boomtoppen en over de Suriname rivier.
Helaas horen we om 3 uur dat de laatste vertrektijd 14:30 is. We zijn dus te laat. De vertrektijden zijn 8:15, 10:15, 13:00 en 14:30 uur. We kunnen morgenochtend weer krijgen we te horen. Stom systeem!
We besluiten dan ook om het maar niet te doen en op het kamp te blijven waar Mike en Shaïsta een massage boeken (daar moet wel extra voor worden betaald: 50 USD voor 1 uur).
We gaan nu eerst lekker zwemmen in het prachtig gelegen zwembad met uitzicht op de rivier. Daarna kunnen we heerlijk douchen, maar het water loopt wel door de hele ruimte heen.
We hebben een prima airco in de kamer, maar niet in de douche en de hal. Er is ook slechts 1 handdoek per persoon. Klagen? Tsja, wanneer je in totaal € 203,85 voor dit arrangement voor twee personen betaalt mag je wel wat verwachten, toch?
Vanaf 7 uur kunnen we dineren. Wij doen dat om 8 uur, nadat Mike en Shaïsta hun hotstone massage hebben gehad.
Het diner bestaat uit kip van de barbeque, varkensvlees, maïskolven, gepofte aardappelen in folie en een tweetal salades. Het eten is redelijk. Het is lekker, maar niet exclusief (en wellicht niet passend bij de totaalprijs).
De klok
Op 1 juli 1863 is in Suriname de slavernij afgeschaft. De voormalige plantage Berg en Dal is toen verkocht aan de Duitse Hernnhuter Brüdergemeinde waarvandaan zij zendingswerk verrichten in de omgeving. Deze gemeente heeft 35 klokken aan diverse kerken in Suriname geschonken waarvan een aan Berg en Dal. De kerk aldaar werd op 28 juni 1912 in gebruik genomen en is helaas in 2003 (op 26 december) in elkaar gestort. Alleen deze klok is bewaard gebleven en staat sinds 2015 in de lobby van het resort.
Excursie
Na afloop van het diner blijkt dat er om 9 uur een excursie is (inclusief). Kiyoko en ik gaan dan ook met een bootje mee naar het andere kamp voor zang en dans van Marrons, verre familie van de vroegere slaven.
Het is 1,1 km varen in 6 minuten met een maximum snelheid van 18 km/u. Het blijkt een aardige, maar wel op ons toeristen gerichte, activiteit. Bij aankomst wordt er inderdaad al druk gezongen bij het kampvuur en het is de bedoeling dat wij allemaal meedoen met de dans, ook rond het kampvuur.
Foto's maken lukt nauwelijks, daar is het echt te donker voor, maar ik heb wel een filmpje kunnen maken. Na een uurtje is het voorbij en om kwart over tien zijn we terug.
Tijdens die boottochtjes hebben we een werkelijk schitterend uitzicht op de magnifieke sterrenhemel, geheel vrij van omgevingslicht en toevallig ook zonder maan. Wat fantastisch om te zien!
We lopen voldaan terug naar ons huisje en gaan om half elf slapen.
Bekijk de route die we over het kamp gelopen hebben en waar we gevaren hebben.
Dag 4 - Brownsberg natuurpark
We besluiten om 8 uur op te staan en gaan een goed half uur later ontbijten. Dat ontbijt is prima en zo mogelijk nog uitgebreider dan de lunch en het diner. Er is keuze genoeg.
Om kwart over negen laten wij ons ophalen, gaan Mike en Shaïsta eten, en wachten wij met de bagage bij de receptie. Om even na 10 uur vertrekken we.
We rijden in 24 minuten de 21,5 km naar Brownsweg en slaan daar de weg af een dirtroad op.
Deze rode gravelweg volgen we 13 km naar het Browsberg kampement, zie route.
In totaal hebben we dan 33,6 km in 1:10 uur gereden en zijn we om 11:15 uur aangekomen op een hoogte van 484 m.
Brownsberg
We moeten in Brownsberg voor het natuurpark 20 SRD (ongeveer € 4,-) entrée per persoon betalen en 12,50 SRD voor auto. Verhoudingsgewijs is dit best duur.
Ik heb van internet al een mooi kaartje bij me, maar ken de richting nog niet goed. Ik vraag dan ook de route en toon mijn kaartje. Vervolgens krijg ik het antwoord dat deze dame een kaartje heeft en geeft mij een slechte kaart, maar wel van Stinasu, de eigenaar van het park.
Dat slechte kaartje dad ik ook al op internet gezien en besloten niet te downloaden. Wel staan hier de looptijden bij benadering op.
Alles bij elkaar lopen we 1,3 km langs diverse uitzichtpunten en de Mazaroni top met rondom bomen, zie route.
Het is uiteraard warm, maar ook zeer vochtig en dus zweten we flink. Zelfs het kaartje van papier, dat ik kreeg bij de receptie, is vochtig. Het uitzicht over het Brokopondo stuwmeer is redelijk, want het is helaas niet helemaal helder.
Het is kwart over twaalf wanneer we besluiten om niet de 90 minuten naar de Irene waterval te lopen (250 m dalen en daarna weer stijgen). Daarentegen besluiten we terug te rijden.
We leggen de 13 km over de gravelroad naar Brownsweg in 50 min af. Tijdens de afdaling van de Brownsberg maken we een timelapse filmpje.
In Brownsweg lunchen we in de auto met een broodje en drinken dat we bij de lokale Supermarkt Liu kopen.
Na de lunch rijden we om even over half twee weg. We rijden naar Paramaribo waar we anderhalf uur later bij RCR aankomen (105 km).
Onderweg heeft het een beetje geregend en is de weg bij Paranam zelfs drijfnat.
Bekijk de route van Brownsberg naar Paramaribo.
In het hotel hebben we genoeg tijd om rustig te douchen en ook hier begint het om 5 uur te regenen.
Om half zes gaan we eten bij Café ’t Vat. Het eten daar is ook weer op de toerist afgestemd, zeker kwa prijs, en is van redelijke kwaliteit.
Na het diner gaan we vroeg slapen, want we zijn toch best moe.
Lees verder over De eerste week.
